مقایسه میزان خودکارآمدی در تعامل با همسال میان کودکان دبستانی چاق، دارای اضافه وزن و کودکان عادی در شهرستان شیراز

چاقی و اضافه وزن در کشورهای در حال توسعه همچون ایران به طور چشمگیری در حال افزایش است. چاقی دوران کودکی می تواند روی خودکارآمدی در حیطه های مختلف زندگی از جمله دستاوردهای تحصیلی و کیفیت زندگی تاثیرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان خودکارآمدی در تعامل با همسال میان کودکان دبستانی چاق، دارای اضافه وزن و کودکان عادی در شهرستان شیراز انجام شده است.
پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی، مقطعی و مقایسه ای است. نمونه مورد مطالعه شامل 72 دانش آموز دختر و پسر 8 تا 12 ساله از مدارس ابتدایی شهر شیراز در سال 1393 بود که به روش خوشه ایاز چهار ناحیه شهر شیراز برحسب نمای توده بدنی در سه گروه چاق، دارای اضافه وزن و عادی انتخاب و دسته بندی شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه مقیاس خودکارآمدی کودکان لد و ویلر بود. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 21 و با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و در سطح معناداری کمتر از 05/0 تحلیل شد.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان خودکارآمدی در تعامل با همسال میان سه گروه با یکدیگر تفاوت معناداری دارد (05/0>P). همچنین تفاوت معناداری در میزان خودکارآمدی کودکان نواحی مختلف وجود دارد ( 05/0>P).
بر اساس نتایج پژوهش حاضر کودکان چاق خودکارآمدی کمتری نسبت به کودکان با وزن متناسب دارند. وجود تفاوت در میزان خودکارآمدی میان سه گروه چاق، دارای اضافه وزن و عادی، برخی یافته ها در مطالعات گذشته را تایید می کند. پژوهش های بیشتر با در نظر داشتن میزان سلامت روانی، هوش مفهومی و هیجانی پیشنهاد می گردد.