مدیریت پیچیدگی ها، تضادها و عدم قطعیت ها در توسعه شهرستان مرزی قصر شیرین با به کارگیری رهیافت اختیار راهبردی

در سال های اخیر دولت سیاست جذب جمعیت به مناطق مرزی و تقویت امنیت این مناطق با کمک ساکنان بومی را در پیش گرفته است. شهرستان قصر شیرین یکی از شهرستان های مرزی غرب کشور واقع در استان کرمانشاه است که، در اجرای این سیاست، توسعه آن مد نظر بوده است. برنامه ریزی توسعه این شهرستان با پیچیدگی ها، تضادها، و عدم قطعیت هایی روبه رو است که توجه به آن ها برای انطباق با واقعیت و تحقق پذیری بیشتر برنامه ضروری است. رهیافت اختیار راهبردی در برنامه ریزی راهبردی، امکان مدیریت پیچیدگی ها، تضادها، و عدم قطعیت ها را در موضعی تعادلی در فرایند تصمیم سازی و فراورده آن فراهم می کند. این امر از طریق به کارگیری فنون شفاف و ساده در چهار وضعیت صورت بندی، طراحی، مقایسه، و اختیار در فرایندی چرخه ای انجام می پذیرد. با توجه به جهت گیری نظام برنامه ریزی شهری و منطقه ای ایران به سوی برنامه ریزی راهبردی در سال های اخیر و لحاظ نکردن پیچیدگی ها، تضادها، و عدم قطعیت ها در برنامه های متداول، در این نوشتار رهیافت اختیار راهبردی، به منزله روش، به منظور برنامه ریزی برای توسعه شهرستان مرزی قصر شیرین به کار گرفته می شود و با روش علمی استدلال منطقی، فنون عمدتا کیفی آن استفاده می شود. در این پژوهش نشان داده می شود که در برنامه ریزی برای توسعه شهرستان قصر شیرین چگونه پیچیدگی ها، تضادها، و عدم قطعیت ها در فرایند تصمیم سازی و فراورده حاصل از آن مدیریت می شوند. در فرایند تصمیم سازی برای توسعه شهرستان قصر شیرین عرصه های مربوط به هریک از این موضوعات در مراحل مشخص شناسایی و در طول فرایند و نیز در طراحی بسته پیشرفت، با عنوان فراورده، بنا بر موقعیت مسئله، موضعی تعادلی در برابر آن ها اتخاذ گردیده است. در رویارویی با پیچیدگی ها در فرایند تصمیم سازی عمدتا برخوردی پرجزئیات در گستره محدودی از مسئله در برابر برخوردی ساده گیرانه در گستره ای وسیع اختیار شده و در فراورده آن ترتیبی از گام های تدریجی پیوسته، با توجه به پیوندهای تصمیم گیری، تدوین گردیده است. به منظور مدیریت تضادها در فرایند و فراورده، برخورد تعاملی بر برخورد انفعالی ترجیح داده شده و مدیریت عدم قطعیت ها از طریق پذیرش یا کاهش آن ها بر مبنای انعطاف پذیری فرایند تصمیم سازی انجام گرفته است.