گفت وگوی اسلام و مسیحیت در ایران معاصر: نگرشی آسیب شناختی

در نیم قرن اخیر، وقایعی مانند تغییر منظر رسمی کلیسای کاتولیک در شورای واتیکانی دو، تشکیل شورای جهانی کلیساها و به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی در ایران در رشد و گسترش گفت وگوی اسلام و مسیحیت نقش برجسته ای داشته است. علی رغم پیشرفت های حاصل شده در این زمینه، کماکان معضلات و موانعی در مسیر رسیدن به گفت وگوی مطلوب وجود دارد. نظر به اینکه ایران در دوران معاصر بیشترین سهم را در گفت وگوی اسلام و مسیحیت در منطقه داشته، آسیب شناسی کارنامه گفت وگوی اسلام و مسیحیت در ایران معاصر ضروری است. مقاله حاضر می کوشد با نگاهی به گفت وگوهای مهم اسلام و مسیحیت در ایران معاصر، نقدها و کاستی های آن را به بحث بگذارد. این پژوهش مبتنی بر روش تحقیق کیفی است و از رویکرد توصیفی- تحلیلی بهره می برد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که گفت وگوهای اسلام و مسیحیت در ایران معاصر، به رغم دستاوردهای نسبی آن، با نقدهایی مواجه بوده است