ارتباط کیفیت خواب با افسردگی در بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی

افسردگی یکی از شایع ترین پیامدهای روانی بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی است که می تواند کیفیت خواب بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به اینکه خواب کافی و مناسب نقش مهمی را در عملکرد قلب ایفا می کند؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی کیفیت خواب با افسردگی مرگ و قلب در مبتلایان به سکته حاد قلبی انجام شد.
در این مطالعه به روش توصیفی - همبستگی، 407 بیمار مبتلا به سکته حاد قلبی، بستری در بخش های سی سی یو مرکز آموزشی درمانی فاطمه زهرا (س) شهر ساری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده در مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه های افسردگی قلب، افسردگی مرگ و کیفیت خواب پیتزبورگ جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف- اسمیرونف و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
میانگین سنی بیماران مرد (19/67-71/62:95CI؛ 00/17±95/64) بیش از سن زنان (48/64-96/59:95CI؛ 48/15±22/62) بود. میانگین نمره افسردگی مرگ (62/70-26/67:95CI؛ 24/17±94/68) و افسردگی قلب (60/110-39/107:95CI؛ 49/16±00/109)، پایین تر از صدک پنجم به دست آمد. آنالیز رگرسیون خطی چند متغیره نشان داد تغییر در نمره افسردگی قلبی (153/0β=، 036/0=B)، افزایش سطح تحصیلات (121/0-β=، 55/1-=B) و عدم سابقه مصرف داروهای ضدافسردگی (123/0β=، 32/4=B)، به طور معنی داری می توانند پیش بینی کننده های مستقلی برای واریانس نمرات کیفیت خواب در بیماران با سکته حاد قلبی باشند.
با توجه به نتایج این مطالعه، گرچه افسردگی قلبی، سطح تحصیلات و عدم مصرف داروهای ضدافسردگی به عنوان عوامل موثر بر پیش بینی کیفیت خواب در بیماران سکته حاد قلبی در نظر گرفته می شوند، اما کیفیت خواب تحت تاثیر عوامل بیشتری قرار دارد؛ بنابراین انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری است.