ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی با ترکیب بدن و زیست نشانگرهای التهابی در مبتلایان به دیابت نوع 2

افزایش باراسیدی رژیم غذایی سبب افزایش خطر ابتلا به دیابت می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط شاخص بار اسیدی رژیم غذایی با ترکیب بدن و زیست نشانگرهای التهابی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی، جامعه پژوهش را 185 بیمار دیابتی نوع 2 (با میانگین سنی 62/51 سال) تشکیل می دادند. برای ارزیابی رژیمی افراد، پرسشنامه تکرر مصرف خوراک (شامل: 147 قلم غذایی) تکمیل شد. سپس شاخص های بار اسیدی PRAL (Potential Renal Acid Load) و NEAP (Net Endogenous Acid Production) برای هر شخص محاسبه گردید. فاکتورهای التهابی hs_CRP، IL-6 وTNF-α ، فاکتورهای تن سنجی (شامل: وزن، قد، دور کمر و درصد چربی) در بیماران دیابتی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های رگرسیون خطی، پیرسون و کوواریانس آنالیز شدند.
در بین متغیرها، تنها درصد چربی کل بدن (190/0=ß، 042/0p=) و فاکتور التهابی TNF-α (167/0=ß، 031/0p=) با شاخص بار اسیدی PRAL، ارتباط مثبت و معنی داری داشت. در بین سهک های بار اسیدی رژیم غذایی، تنها درصد چربی کل بدن و فاکتور التهابی TNFa در بین سهک های نمایه PRAL متفاوت بود؛ به نحوی که درصد چربی کل بدن و فاکتور التهابی TNFa در سهک های 2 و 3 بالاتر بود و این ارتباط بعد از تعدیل کردن مخدوشگرها همچنان معنی دار باقی ماند (به ترتیب: 038/0=p، 032/0=p).
نتایج مطالعه حاضر نشان داد نمایه PRAL، ارتباط مثبتی با افزایش توده چربی بدن و TNF-α دارد.