تاثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر بهبود مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی

اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال حرکتی است که مهارت های حرکتی درشت، مهارت های حرکتی ظریف و هماهنگی حرکتی را درگیر می کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمه تجربی بود. نمونه آماری شامل 30 نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بودند که براساس پرسشنامه محقق ساخته و آزمون MABC از بین 400 دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان شیراز انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی پس از انجام پیش آزمون با استفاده از آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم (TGMD 2) به دو گروه همگن 15 نفری به عنوان گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 جلسه (3 روز در هفته و هر روز به مدت 45 دقیقه ) برنامه حرکتی منتخب را انجام دادند؛ در این مدت آزمودنی های گروه کنترل به فعالیت های معمول خود در مدرسه می پرداختند. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 2 2 استفاده شد (05/0 P≤). یافته های تحقیق نشان داد که اجرای فعالیت بدنی منتخب تاثیر معناداری در بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی داشته است (001/0P = )، بنابراین پیشنهاد می شود برای رشد مهارت های حرکتی درشت و در نتیجه بهبود اختلال هماهنگی رشدی کودکان، در ساعات تربیت بدنی مدارس، فعالیت بدنی منتخب در اختیار معلمان تربیت بدنی قرار گیرد و اجرا شود.