مقایسه اثر حفاظتی فلز آلومینیوم در دو حالت ورقه و شبکه در برابر تشعشعات الکترومغناطیسی با فرکانس انتخابی 900 مگاهرتز

امواج الکترومغناطیس از ترکیب دو میدان مغناطیسی و الکتریکی عمود بر هم تشکیلشده که برای انتشار خود نیاز به محیط مادی ندارند. مواجهه با پرتوهای الکترومغناطیسی در مشاغل مختلف می تواند باعث افزایش حرارت بافتی و آسیب به سلامتی افراد گردد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان توانایی کاهش توان تشعشعی امواج الکترومغناطیسی با استفاده از بکارگیری لایه حفاظتی ساخته شده از فلز آلومینیوم در دو حالت ورقه و شبکه بود.
این مطالعه از نوع توصیفی- مداخله ای به روش آزمایشگاهی بود که در سال 1395 انجام گرفت و در طی آن با استفاده از دستگاه مولد اشعه غیر یونیزان، امواج الکترومغناطیس در فرکانس 900 مگاهرتز بر روی لایه های فلزی آلومینیوم به صورت ورقه و شبکه در شرایط آزمایشگاهی یکسان قرار گرفته و میزان عبور امواج از آنها با کمک دستگاه ویژه سنجش تشعشعات الکترومغناطیسی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-18 تحلیل شد.
نتایج این تحقیق نشان داد در این فرآیند، میزان عبور امواج الکترومغناطیس در شرایط آزمایشگاهی فلز آلومینیوم به صورت ورقه کمتر از حالت شبکه ای می باشد. همچنین شبکه آلومینیوم با منافذ 1 میلیمتر توان بیشتری نسبت به شبکه با منافذ 5 میلیمتری در کاهش عبور امواج با فرکانس 900 مگاهرتز را دارد.
رفتار امواج رادیویی در فرکانسهای مختلف متفاوت بوده و در مجموع با افزایش ضخامت میزان توانایی حفاظ در مقابله با عبور امواج به صورت بسیار جزئی افزایش می یابد. شبکه آلومینیوم توان کمتری در مقایسه با حالت ورقه ای آن به عنوان حفاظ امواج الکترومغناطیسی در طول موج 900 مگاهرتز دارد