مقایسه درمان پردازش شناختی و طرحواره درمانی بر متغیرهای زیست شناختی جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مزمن

بیماران مبتلابه اختلال استرس پس از سانحه، واکنش های فیزیولوژیکی نابهنجار به رویدادهای استرس زا نشان می دهند. هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمانگری پردازش شناختی با درمان شناختی مبتنی بر طرح واره بر متغیرهای زیست شناختی جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مزمن بود.
روش پژوهش نیمه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری مشتمل بود بر کلیه جانبازان جنگ عراق علیه ایران و مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه که در سال 1393 ساکن استان کرمانشاه بودند. از جامعه آماری پژوهش، 36 نفر بر اساس نمونه گیری هدفمند که معیارهای شمول در پژوهش را داشتند انتخاب و در سه گروه گمارش شدند. شرکت کنندگان به مدت 12 جلسه تحت درمان گروهی پردازش شناختی و 14 جلسه درمان مبتنی بر طرح واره یانگ قرار گرفتند و مرحله پیگیری نیز 1 ماه پس از پایان درمان انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از چک لیست اختلال استرس پس سانحه-نسخه نظامی، مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور اول فشارسنج و دماسنج دیجیتالی استفاده شد. داده ها با سطح اطمینان 95/0 به کمک نرم افزار آماری IBM SPSS22 و با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر چند متغیری تحلیل شدند.
P). همچنین نتایج آزمون تعقیبی سیداک (Sidak) حاکی از عدم تفاوت معنادار بین دو روش درمانی بر کاهش متغیرهای زیستی بوده است (05/0< P).