بررسی آزمایشگاهی تاثیر روش های مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی ونیر کامپوزیتی به مینا و عاج

ونیر کامپوزیتی به عنوان یک گزینه درمانی زیبا و محافظه کارانه برای اصلاح دندانهای تغییر رنگ یافته و بد شکل مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به تاثیر روش نوردهی بر میزان استرس ناشی از انقباض پلیمریزاسیون، مطالعه فوق با هدف تعیین تاثیر روش های مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا و عاج طرح ریزی شد.
در این مطالعه آزمایشگاهی، 72 دندان پره مولر به دو گروه مساوی مینایی و عاجی تقسیم شدند. در هر کدام از گروه ها، سطوح باکال تا حصول یک سطح صاف مینایی یا عاجی ساییده شده و سپس نمونه ها در مکعبهای آکریلی مانت شدند. سطوح به باندینگ Single Bond 2 آغشته و کیور گردیدند. بر اساس سه روش نوردهی Conventional، Soft-start و Pulse-delay، نمونه های هر دو گروه به سه زیرگروه تقسیم شدند (12n=). پس از فرم دهی یک استوانه از کامپوزیت Z250 بر روی سطوح با استفاده از روش های نوردهی متفاوت، استحکام برشی نمونه ها اندازه گیری شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey تحلیل شدند (05/0=?)
آزمون واریانس یک طرفه تفاوت آماری معنی داری در استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا بین زیرگروه های مینایی نشان نداد (185/0P=) ،حال آنکه تفاوت استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج بین زیرگروه های عاجی معنی دار بود (042/0P=). بیشترین نوع شکست در بین تمامی زیرگروه ها مربوط به نوع ادهزیو بود.