مقایسه موانع برقراری ارتباط موثر از دیدگاه پرستاران و بیماران سالمند در بیمارستان های آموزشی ارومیه

برقراری ارتباط موثر با بیمار سالمند، از الزامات فرآیند پرستاری می باشد که در جلب رضایت بیمار، رسیدن به نتایج درمانی مطلوب و جلب مشارکت بیمار در تبعیت از رژیم درمانی توصیه شده، مهم می باشد. این مطالعه باهدف تعیین و مقایسه دیدگاه پرستاران و بیماران سالمند از موانع برقراری ارتباط در بیمارستان امام خمینی ارومیه (ره) انجام شد. جمعیت موردمطالعه این پژوهش توصیفی-مقطعی 100 نفر از پرستاران و 100 بیمار سالمند بستری در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان امام خمینی ارومیه بود که از فروردین 96 تا تیرماه 96 انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای سه قسمتی بود که موانع ارتباطی را در سه حیطه موانع مربوط به پرستار، موانع مربوط به بیمار سالمند و موانع مربوط به محیط ارزیابی می کرد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین سن پرستاران 63/4± 36/28 و میانگین سنی بیماران سالمند 23/2± 12/68 سال بود. از دیدگاه پرستاران مهم ترین مانع ارتباطی مربوط به پرستار شامل خستگی پرستار و از دیدگاه بیماران بی تفاوتی پرستار، مهم ترین مانع مربوط به بیمار سالمند از دیدگاه پرستاران عدم تحمل و بی حوصلگی بیمار و از دیدگاه بیماران عدم اعتماد به پرستار و مهم ترین مانع مربوط به محیط از دیدگاه پرستاران و بیماران حجم کاری زیاد بود. ده مورد از موانع مربوط به پرستار، پنج مورد مربوط به بیمار سالمند و سه مورد مربوط به محیط دارای تفاوت معنی دار بود. مقایسه میانگین موانع ارتباطی از دیدگاه پرستاران و بیماران دارای تفاوت معنی دار بود و پرستاران بیشتر از بیماران امتیاز داده بودند. با توجه به نتایج این مطالعه اکثر موانع شناسایی شده مربوط به پرستار و بیمار سالمند که مانع از برقراری ارتباط موثر می شود ناشی از ضعف مهارت های ارتباطی پرستاران و عدم شناخت مشکلات فیزیولوژیک سالمندان می باشد که با برگزاری دوره های آموزشی این مشکلات قابل حل می باشند. موانع مربوط به محیط و شرایط کاری پرستاران نیز باید موردتوجه مسئولین بیمارستان قرار بگیرد و در جهت برطرف نمودن آن ها اقدامات لازم انجام شود.