بررسی تاثیر اوریکولوتراپی بر آپگار نوزاد، خونریزی پس از زایمان و علائم حیاتی مادر

یکی از ریسک فاکتورهای خونریزی پس از زایمان، طول مدت لیبر و افزایش آن می باشد. امروزه روش های مختلف دارویی و غیر دارویی برای کاهش درد و نیز مدت زمان زایمان استفاده می شود. یکی از این روش های موثر، کاربرد اوریکولوتراپی (عمل تحریک گوش ها) در لیبر است که نه تنها درد مادر را کاهش می دهد، بلکه زمان زایمان را نیز کوتاه می کند. احتمالا روش های موثر در کاهش طول مدت لیبر بتوانند بر عوارض ناشی از افزایش زمان زایمان نیز تاثیر بگذارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرات این روش بر خونریزی پس از زایمان، علائم حیاتی مادر و آپگار نوزاد انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1393 بر روی 84 نفر از زنان باردار 35-18 سال که به منظور زایمان به بیمارستان شهید بهشتی شهر اصفهان مراجعه کردند، انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (اوریکولوتراپی) و گروه کنترل (مراقبت معمول) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل دو بخش خصوصیات فردی (سن، محل سکونت، شغل، سطح تحصیلات) و سن حاملگی و بخش دوم مربوط به اطلاعات وضعیت خونریزی مادر و علائم حیاتی پس از زایمان بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی مستقل و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

میانگین نمره آپگار نوزادان در دقیقه پنجم در گروه اوریکولوتراپی در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (001/0=p) ، اما میزان خونریزی پس از زایمان در گروه اوریکولوتراپی در مقایسه با خونریزی در گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت (51/0=p). تعداد تنفس مادر (007/0=p) و نیز درجه حرارت پس از زایمان (021/0=p) تغییرات معناداری را در دو گروه نشان داد. نتایج حاکی از آن است که علائم حیاتی مادران در گروه مداخله، پس از زایمان به شرایط طبیعی نزدیک تر بود.

اوریکولوتراپی با تحریک نقاط شن من، زیرو، تالامیک، اندوکرین، اتونوم، سربرال و سنسوریال و نقاط تخصصی شامل سه نقطه رحمی، نقطه هیپوفیز قدامی، هیپوفیز خلفی (اکسی توسین) ، دو نقطه پروستاگلاندین و نقاط دستگاه ژنیتال خارجی (پرینه و واژن) ، باعث بهبود آپگار نوزادان شده و هیچ عارضه ناخوشایندی بر مادران ندارد.