بررسی آلودگی کرمی دستگاه گوارش در اسب های باشگاهی و روستایی شهرستان اردبیل

بیماری های انگلی به عنوان مانع بزرگی در رشد و سلامت حیوانات در سراسر دنیا مطرح هستند، در این میان اسب نسبت به سایر دامهای اهلی به آلودگی ها ی انگلی حساس تر بوده و در یک زمان ممکن است به گونه-های مختلف آلوده گردد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان آلودگی در اسب های باشگاهی و روستایی شهرستان اردبیل به انگل های گوارشی صورت گرفته است. پنجاه راس اسب، شامل 34 نریان و 16 مادیان در بهار و تابستان 94 مورد نمونه برداری قرار گرفتندکه از این تعداد 36 راس اسب باشگاهی و 14 راس غیر باشگاهی بودند. نمونه های مدفوع به روش شناورسازی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج، نوع و میزان آلودگی های تشخیص داده شده بدین شرح است: استرونگل های کوچک و بزرگ 34%، پاراآسکاریس اکوئوروم 20%، استرونژیلوئیدس وستری 12%، تریکوسترونژیلوس 4 %، آنوپلوسفالیده 6%، اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکوم 4% و دیکروسلیوم دندریتیکوم 2%. بر اساس نتایج حاصل از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دوجنس از نظر میزان آلودگی وجود نداشت. ولی میزان آلودگی بین اسب های با سابقه درمان ضد انگلی و اسب های بدون سابقه درمان اختلاف معنی دار داشت. همچنین بهرغم بیشتر بودن میزان آلودگی در اسب های 6 تا 10 ساله ، تفاوت معنی داری در وجود آلودگی بین رده های سنی مختلف مشاهده نشد. ضمنا در 4% موارد (2 راس اسب روستایی با چرای آزاد) آلودگی به اورنیتوبیلارزیا مشاهده گردید که اولین مورد گزارش این انگل در اسب در منطقه است.