ناامنی غذایی در بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به کلینیک تغذیه در شهر اردبیل

ناامنی غذایی با کنترل ضعیف قند خون همراه است. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین امنیت غذایی در بیماران دیابتی نوع دو در اردبیل انجام شد. در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 153 بیمار دیابتی نوع دو (98 زن و 55 مرد) در اولین ویزیت خود در کلینیک تغذیه در سال 1395 انتخاب شدند. مشارکت کنندگان بعد از اندازه گیری وزن و قد، پرسشنامه های ثبت غذایی سه روز (2 روز عادی و یک روز تعطیل) را تکمیل کردند. با استفاده از نرم افزار آنالیز غذایی N4 مقدار دریافت انرژی، درشت مغذی ها و ریزمغذی ها محاسبه شد. ناامنی غذایی با مقایسه ی مقادیر دریافت مواد مغذی با مقادیر مجاز توصیه شده اندازه گیری شد. از آزمون های تی تک نمونه ای و تی مستقل برای انجام مقایسه استفاده شد. میانگین سن، مدت بیماری و نمایه ی توده ی بدنی مشارکت کنندگان به ترتیب 36/7±56/49 (سال) ، 46/5±34/6 (سال) و 25/4±55/28 (کیلوگرم بر مترمربع) بود. فقط 6/19 درصد مشارکت کنندگان در محدوده ی طبیعی وزن قرار داشتند. میانگین مصرف انرژی 59/515± 20/1922 کیلوکالری در روز بود. کربوهیدرات، پروتئین و چربی به ترتیب 26/63، 86/14 و 88/21 درصد انرژی دریافتی را تشکیل دادند. مصرف ریز مغذی ها (کلسیم، منیزیم، ویتامین های A، E و C) کمتر از مقادیر مجاز توصیه شده بود. ناامنی غذایی به ویژه در مصرف کلسیم، منیزیم، ویتامین های A، E و C در بیماران دیابتی نوع دو شایع بود. توصیه می شود این بیماران برای مقادیر مورد نیاز رژیمی شان آموزش داده شوند.