شبیه سازی تقاضا و عرضه حامل های انرژی تا سال 2035 در ایران با استفاده از مدلساز LEAP

در این مقاله یک مدل یکپارچه از بخش های عرضه و تقاضای انرژی کشور با استفاده از مدلساز LEAP توسعه داده شده است. ویژگی اصلی LEAP بعنوان یکی از مدل های با چارچوب حسابداری در ارائه آینده نگری های مربوط به برنامه های توسعه ای متصور در زنجیره انرژی و تحلیل های هزینه-فایده آنها می باشد. در مطالعه حاضر ابتدا ساختار شکست بخش های مختلف تقاضا و فرضیات و مراجع آماری آنها روشن گشته و با توسعه سیستم مرجع انرژی، پیکربندی تکنولوژی های سمت عرضه شبیه سازی می گردند. فرضیات مورد اشاره در هر دو بخش تقاضا و عرضه در دو سناریو که یکی مبین ادامه روند پیشین و دیگری استفاده از 10 گیگاووات ظرفیت نیروگاه های حرارتی-خورشیدی (CSP) تا سال 2035 بود، ارائه شده و نتایج مورد بحث قرار گرفته اند. نصب این میزان از واحدهای CSP، در مجموع سبب جلوگیری از انتشار 153 میلیون تن دی اکسیدکربن شده و منافعی را از نقطه نظر ایجاد هزینه فرصت صادرات گازوئیل و گاز طبیعی نصیب کشور می کند.