بررسی وضعیت تراکم یک سوم دیستال استخوان رادیوس در بیماران مستعد استئوپروز اولیه

استئوپروز شایعترین بیماری متابولیک استخوان در دنیا است و حدود 200 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا بوده و باعث افزایش خطر شکستگی می شود. سالانه بیش از پنج میلیون شکستگی ناشی از استئوپروز در جهان رخ می دهد. استاندارد تشخیص پوکی استخوان، تراکم سنجی ماده معدنی استخوان است که به طور معمول استخوان فمور و مهره های کمری (مهره های 4-2) مورد بررسی قرار می گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین وضعیت تراکم یک سوم دیستال استخوان رادیوس در بیماران مستعد استئوپروز اولیه بود. این مطالعه به روش مشاهده ای-مقطعی در بیمارستان شهید بهشتی شهر همدان، از مهرماه 1394 به مدت یک سال انجام گرفت. از بین بیماران با سن بیشتر از 50 سال، 71 نفر که دارای معیارهای ورود (سن بیشتر از 50 سال، عدم ابتلا به بیماری های سیستمیک و مصرف کورتون) بودند وارد مطالعه و دانسیتومتری به روش Dual X-ray Absorptiometry (DXA) از سه مقطع درخواست شد. از تعریف سازمان بهداشت جهانی برای تعیین استئوپنی و دانسیته نرمال استخوان استفاده شد. در این پژوهش 71 نفر وارد مطالعه شدند. میانگین سن بیماران 9/36±62/25 (92-51) سال بود. ضریب همبستگی پیرسون، بین نتیجه دانسیتومتری یک سوم دیستال استخوان رادیوس با گردن و توتال استخوان فمور و استخوان های کمری همبستگی مثبت و معنادار نشان داد (0/001P=). همبستگی بین نتیجه دانسیتومتری T اسکور استخوان یک سوم رادیوس و توتال آن با گردن فمور از نظر آماری معنادار بود (0/001P=). با توجه به یافته های این مطالعه، بررسی دانسیته معدنی یک سوم دیستال رادیوس برای تشخیص استئوپروز از حساسیت چشمگیری برخوردار است، دانسیته استخوان رادیوس نسبت به مهره های کمری و گردن استخوان فمور به مراتب زودتر افت می کند.