اثر مهارکنندگی کارواکرول بر بیان ژن اختصاصی ریسه (HWP1) کاندیدا آلبیکانس

عفونت ناشی از کاندیدا آلبیکانس مشکل عدیده و رو به افزایش در بالین و به ویژه در بیماران دچار ضعف سیستم ایمنی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مهاری کارواکرول بر تشکیل ریسه و بیان ژنHWP1 کاندیدا آلبیکانس انجام گرفته است. این مطالعه مقطعی بر روی نمونه های سواب واژن، دهان و سطوح پوست از بیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی انجام گردید. جدایه های کلونیزه کاندیدا آلبیکانس حساس به دارو با استفاده از نرم افزار WHONET شناسایی شدند. آزمون حساسیت سنجی برای کارواکرول (محدوده رقت 6/25 -300 میکروگرم/ میلی لیتر) با استفاده از روش میکرودایلوشن براث (CLSI) علیه جدایه های حساس کاندیدا آلبیکانس تعیین شد. سنجش زمان مرگ سلولی کارواکرول (محدوده رقت دو برابرMIC تا یک چهارم MIC) انجام گردید. ممانعت از تشکیل ریسه با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد. با استفاده از RT-PCR کمی میزان بیان ژنHWP1 در کاندیدا آلبیکانس ATCC 14053 تعیین گردید. ده جدایه بالینی کلونیزه کاندیدا آلبیکانس حساس به دارو شناسایی گردید. کارواکرول با محدودهMIC 25-200 میکروگرم/ میلی لیتر موجب مهار رشد جدایه های حساس به دارو کاندیدا آلبیکانس شد. نتایج سنجش زمان مرگ سلولی تاثیر مهاری معنی دار کارواکرول را در رشد کاندیدا آلبیکانس نشان داد ( (p≤0. 05. کاهش معنی دار تبدیل سلول های مخمری به ریسه وجود داشت. در جدایه های حساس به دارو کاندیدا آلبیکانس، کارواکرول ممانعت از تشکیل ریسه نمود. بیان ژن HWP1 در رقت های معادل دو برابرMIC و برابر MIC کارواکرول به ترتیب0/2±1/82 و0/07±1/62 برابر کاهش پیدا کرد. نتایج حاصل از این مطالعه اثباتی برای رویکرد بالینی ایمن و بهبود یافته ای از کارواکرول در درمان عفونت های ناشی از کاندیدا و مهار تشکیل ریسه توسط آن ارائه می دهد.