برندسازی شهری برای تحقق شهر خلاق؛ ارائه نظریه ای داده بنیاد (مورد مطالعه: شهر ارومیه)

شهرهای نام آور برای تثبیت جایگاه خود همواره در تلاش اند تا خود را به یکی از انگاره های جدید ربط دهند. یکی از این انگاره ها شهر خلاق است. شهرها با ملحق شدن به شبکه شهرهای خلاق در پی افزایش توان اقتصادی خود می باشند و برای نیل به این رشد اقتصادی به تدوین سیاست ها و استراتژی هایی دست زده اند که یکی از آن ها برندسازی شهری است، زیرا اصلی ترین رسالت برندینگ شهری کمک به رشد اقتصادی شهر است. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل برندسازی شهری برای تحقق مفهوم شهر خلاق با استفاده از تئوری داده بنیاد و با تاکید بر شهر ارومیه است. روش گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با صاحب نظران بوده است. جامعه آماری شامل مدیران ارشد شهرداری، اعضای هیئت علمی گروه هنر و شهرسازی، شوراهای شهر و… است. جهت نمونه گیری از طرح نمونه گیری هدفمند و تکنیک ارجاعی زنجیره ای استفاده شده است. اشباع نظری تا نمونه 16 تا حدودی شکل گرفت اما روند پژوهش تا نفر 21 ادامه یافت. برای تفسیر داده ها نیز از روش کدگذاری استفاده شده است. نتایج حاصل از کدگذاری انتخابی، شرایط علی- شرایط زمینه ای و شرایط مداخله گر موثر بر پدیده برندسازی شهری را نشان می دهند. از جمله شرایط علی مهم برندسازی شهری، ملحق شدن به شبکه شهرهای خلاق است. با ملحق شدن به این شبکه، زمینه بروز خلاقیت در میان تمام اقشار جامعه فراهم می شود و به نوعی جو یا فضای خلاقیت بر جامعه حاکم می شود. چنین جامعه ای برای سرمایه های انسانی خلاق، جذاب می شود و در نتیجه سرمایه اجتماعی را در چنین جامعه ای بالا می برد. با بالا رفتن سرمایه اجتماعی، ساحت های سیاسی و اقتصادی و کالبدی نیز بارور می شوند و زمینه برای توسعه همه جانبه مهیا می شود. از آنجا که برندسازی فی نفسه هدف نیست و اهدافی نظیر پایداری اقتصادی، افزایش اعتبار و آوازه شهر، بهبود تصویر شهر و… را در بر می گیرد و نیز با ذکر این نکته که ایده شهر خلاق سعی دارد کیفیاتی که تصویر ذهنی یک شهر را برای شهروندان زیباتر می کند، تقویت کند، می توانیم کسب جایگاه شهر خلاق و دستیابی به پایداری اقتصادی را معلول و حد نهایی برندسازی شهری در نظر بگیریم. پیامدهای مندرج در الگو نیز موید همین مطلب است.