ارتباط بین آمادگی قلبی- عروقی با توانایی بازداری پاسخ

ارتباط بین آمادگی قلبی- عروقی با فرایندهای شناختی مورد توجه فروانی است و پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین آمادگی قلبی- عروقی با توانایی بازداری پاسخ در دانشجویان انجام شد. روش شناسی: از بین دانشجویان تربیت بدنی پسر دانشگاه کردستان، 38 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (سن: 60/1±23/22 سال، وزن: 88/6±82/70 کیلوگرم). برای برآورد آمادگی قلبی- عروقی، حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی ها با استفاده از تست بروس اندازه گیری شد و برای ارزیابی توانایی بازداری پاسخ از آزمون رایانه ای استروپ استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها از طریق روش های آماری توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام شد (05/0>p). نتایج نشان داد که همبستگی معنی داری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با تعداد نمره ی تداخل، تعداد خطا در شرایط همخوان و ناهمخوان و زمان واکنش در شرایط همخوان و ناهمخوان در آزمون استروپ وجود ندارد. این یافته ها گویای آن است که بین آمادگی قلبی- عروقی و توانایی بازداری پاسخ در دانشجویان ارتباط معنی داری وجود ندارد.