ارزیابی نقاط قوت و راهکارهای ارتقای اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی

یکی از مهمترین نگرانی های دانشجویان گرایش های رشته کشاورزی آینده شغلی آنان است که تا اندازه ای به خود آنها نیز از جهت انگیزه و قابلیت شغل یابی و اشتغال بستگی دارد. هدف این تحقیق، ارزیابی مهارت های اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی است که به توانمندی دانشجویان برای اشتغال، نقاط قوت دانشگاه، و راهکارهای ارتقای مهارت اشتغال پذیری مربوط بوده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده و با دیدمان کیفی انجام شد. مشارکت کنندگان، دانشجویان دکتری رشته کشاورزی بودند و گردآوری داده ها با روش مصاحبه صورت گرفت. برای این منظور با 12 تن از دانشجویان مزبور مصاحبه عمیق صورت گرفت و داده ها گردآوری شد، کدگذاری و مقوله بندی شد. بنابر یافته ها، مهمترین مهارتی که می بایستی ارتقا یابد، مهارت تنظیم مشخصات فردی (شرح حال) و پس از آن، توانایی کار با گروه و مشارکت جمعی بود. نقاط قوت دانشگاه در سه دسته شامل نیروی انسانی، امکانات و تجهیزات، و پشتیبانی گروه بندی شد. افزون بر این، براساس تحلیل محتوا، راهکارهای ارتقای مهارت های اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی در سه مقوله اصلی آموزش، تعاملها، و خدمات، و هشت مقوله فرعی شامل: محتوای درسی، کیفیت بخشی آموزش، دانش و یادگیری، ارتباطات فردی، ارتباطات سازمانی، مشاوره، فرهنگی، و پشتیبانی دسته بندی شد. از جمله راهکارها برای ارتقای مهارت اشتغال پذیری دانشجویان، برگزاری کارگاه های آموزشی مانند کارگاه رزومه نویسی و اجرای هدفمند و مناسب طرح کارآموزی بود.