اثر هشت هفته تمرین پر شدت تناوبی (HIIT) بر میزان پروتئین روی آلفا-2-گلیکوپروتئین (ZAG) پلاسما و بافت چربی رت های نر دیابتی نوع دو

روی آلفا-2- گلیکوپروتئین (ZAG) ، اخیرا در تنظیم متابولیسم بافت چربی به علت ارتباط منفی آن با چاقی و مقاومت به انسولین مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین پر شدت تناوبی (HIIT) بر میزان ZAG پلاسما و بافت چربی رت های نر مبتلا به دیابت نوع دو می باشد. در این مطالعه، 21 سر رت نر در سه گروه شاهد (سالم) ، کنترل (دیابتی) و تمرین تناوبی (دیابتی با تمرین) مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه تمرین، به مدت 8 هفته به فعالیت تناوبی با تناوب های کوتاه 15 تا 30 ثانیه و تعداد 5 تا 12 تکرار (1 دقیقه استراحت فعال بین هر تناوب) و سرعت 27 تا 34 متر بر دقیقه بر روی تردمیل پرداختند. 24 ساعت پس از پایان جلسه ی تمرینی، نمونه ی خونی و بافت چربی به منظور اندازه گیری سطوح ZAG از رت ها گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری (05/0P<) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان دادند که تفاوت معناداری در میزان ZAG بافت چربی بین گروه های شاهد و کنترل وجود داشت که در گروه کنترل دیابتی پایین تر بود (001/0P<). همچنین بین دو گروه شاهد و تمرین تناوبی نیز تفاوت معناداری در میزان ZAG بافت چربی دیده شد که در گروه شاهد بالاتر بود (005/0=P). هشت هفته تمرین HIIT باعث افزایش معنادار میزان ترشح پروتئین ZAG بافت چربی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی گردید (003/0=P). تفاوت معناداری در میزان سطوح پلاسمایی ZAG بین هیچ یک از گروه ها مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرین پرشدت تناوبی باعث افزایش میزان ZAG در بافت چربی رت های نر دیابتی می شود که این امر می تواند باعث کاهش مقاومت انسولین در دیابت نوع دو گردد.