بررسی ارتباط الگوی صبحگاهی- شبانگاهی با میزان یادگیری دانشجویان دندانپزشکی

افراد مختلف ، الگوی فیزیولوژی صبحگاهی – شبانگاهی متفاوتی دارند. بر اساس ریتم استراحت و فعالیت، افراد را می توان به 3 دسته تقسیم کرد: صبحگاهی، بینابینی ، شبانگاهی. روش های مختلفی برای اندازه گیری الگوی فوق در منابع یافت می شود که هر یک با هدف اندازه گیری عادات گروه های سنی و کاری مختلف طراحی شده است. پرسشنامه صبحگاهی شبانگاهی هورن – اوشتبرگ یکی از رایج ترین ترین پرسشنامه ها برای سنجش این الگوی فیزیولوژیک بوده است. باتوجه به اهمیت موضوع و همچنین نظر به اینکه بر اساس دانش ما از منابع اطلاعاتی تاکنون مطالعه ای دراین خصوص در مورد دانشجویان دندانپزشکی صورت نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط الگوی صبحگاهی – شبانگاهی با میزان یادگیری دانشجویان دندانپزشکی واحد دندانپزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1395پی ریزی گردید.
روش تحقیق: تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت. دانشجویان دندانپزشکی ترم 7 که واحد دندانپزشکی تشخیصی 3 را اخذ نموده بودند وارد مطالعه شدند. ابتدا در دانشجویان دندانپزشکی مورد مطالعه، الگوی صبحگاهی – شبانگاهی به وسیله پرسشنامه هورن – اوشتبرگ تعیین شد. سپس ارتباط میزان یادگیری دانشجویان در غالب نتایج دو آزمون پایان جلسه و پایان ترم با الگوی صبحگاهی شبانگاهی ایشان توسط آزمون آماری رگرسیون خطی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه 69 نفر ازدانشجویان دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران با محدوده سنی 23 تا 33 سال با میانگین1/2 ± 24/24 شرکت کردند. در این مطالعه55 نفر دختر و 14 نفر پسر به ترتیب7/79%و 3/20% حاضر بودند که از این تعداد 22 نفر (88/31%) الگوی خواب شبانگاهی، 28 نفر (57/40%) بینابینی، و 19 نفر (53/27%) صبحگاهی داشتند. بالاترین نمره کسب شده در پرسشنامه صبحگاهی-شبانگاهی 68 و پایین ترین نمره 21 با میانگین05/12± 49/48 بود. بالاترین نمره کسب شده در آزمون پایان جلسه 20 و کمترین نمره 5 با میانگین3/4± 09/12ودر آزمون پایان ترم بالاترین نمره 18 و کمترین نمره 7. 5 با میانگین91/2± 52/13 گزارش شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو آزمون ارتباط معناداری بین الگوی صبحگاهی-شبانگاهی با میزان یادگیری وجود دارد (آزمون پایان جلسه با 004/0 P< و آزمون پایان ترم با002/0 (P<به گونه ای که دانشجویان با الگوی صبحگاهی در هر دو آزمون میانگین نمرات بالاتری نسبت به دانشجویان با الگوی بینابینی و شبانگاهی داشتند. همچنین در هر دو آزمون ارتباط معناداری بین سن و جنس با میزان یادگیری دانشجویان دیده نشد. (10/0 و 45/0 = P) الگوی صبحگاهی شبانگاهی دانشجویان بررسی شده در این مطالعه با میزان یادگیری ایشان رابطه معناداری داشته است با این تفسیر که دانشجویانی که الگوی صبحگاهی داشتند نمرات بالاتری نسبت به بینابینی و افراد یبینابینی نسبت به شبانگاهی داشتند.