مقابله با بی کیفرمانی «دزدی دریایی نوین» در جامعه کنونی بین المللی: از صلاحیت تا مسئولیت

دزدی دریایی به عنوان کهن ترین جنایت بین المللی در سال های اخیر به شکل تازه ای ظهور و بروز یافته است که سواحل سومالی و خلیج عدن اوج ارتکاب این جنایت دانسته می شود؛ در واقع، ارکان ارتکابی دزدی دریایی به گونه ای شده است که از حالت کلاسیک آن فاصله بسیار گرفته است و تا آن جایی پیش رفته است که سخن از تحول در آن به میان آمده است. امری که موجب شده است تا شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان رکن اصلی حفظ صلح و امنیت بین المللی، بارها و بارها با صدور قطعنامه بدان بپردازد. مقاله پیش رو مبتنی بر روش کتابخانه ای نگاشته و داده های مربوطه از طریق فیش برداری جمع آوری شده اند. عناصر متشکله دزدی دریایی در شکل نوین آن، تحول یافته است و از این رو صرف تکیه بر کنوانسیون 1958 راجع به دریای آزاد و کنوانسیون 1982 حقوق دریاها برای جرم انگاری این پدیده شوم کفایت نمی کند؛ لزوم مقابله با بی کیفرمانی مرتکبین دزدی دریایی نوین اقتضا دارد که به امکان کیفرمان آن ها و نیز مسئولیت ناشی از آن پرداخته شود. در نبود یک دادگاه بین المللی ویژه، بهترین راهکار، اعمال جمعی مقررات کنوانسیون های 1982 حقوق دریاها و ژنو 1958 در خصوص دریای آزاد، کنوانسیون رم 1988 و پروتکل 2005 آن از سوی محاکم داخلی با تکیه بر اصل صلاحیت جهانی است.