سیاست جنایی پیشگیرانه ایران در قبال تامین مالی تروریسم

ییکی از موثرترین راه های مقابله با تروریسم، مبارزه با تامین مالی آن است. بدین منظور کشورها درصدد تصویب قوانینی در این راستا بوده اند تا بتوانند به مقابله با این پدیده شوم بپردازند که قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم مصوب 1394 با اصلاحات31/4/1397 در این راستا می باشد. علاوه بر کیفرهای تعیینی برای مرتکبان تامین مالی تروریسم، سازوکارهایی برای پیشگیری از این جرم ارائه شده است. پژوهش حاضر از نظر نوع و هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی بوده و جمع آوری اطلاعات از طریق بررسی اسنادی و فیش برداری بوده است و در پی پاسخگویی به این سوال اصلی است که در مقررات کیفری ایران به منظور پیشگیری از جرم تامین مالی تروریسم، چه سازوکارهایی ارائه شده است؟ یافته های مقاله حاکی از آن است که در قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم، بیشترین توجه به پیشگیری وضعی بوده و پیشگیری اجتماعی آن گونه که باید مورداشاره نبوده است. از جمله راهکارهایی که برای پیشگیری وضعی از تامین مالی تروریسم در قوانین و مقررات داخلی و بین المللی ارائه شده است، می توان به شناسایی کافی مشتریان، نگهداری سوابق، گزارش دهی معاملات مشکوک، تعدیل اصل رازداری حرفه ای و تشکیل واحد اطلاعات مالی اشاره کرد. آموزش کارمندان هم یکی از سازوکارهای پیشگیری اجتماعی است که در راستای مبارزه با تامین مالی تروریسم می تواند مثمر ثمر باشد.