نقش فلسفی دلوز و اسپینوزا در فمینیسم گیلیان هووی نقد کتاب دلوزواسپینوزا: رایحه ی مساله ی بیان

نقد فلسفی دلوز بر اسپینوزا که در کتاب اسپینوزا و مساله ی بیان آمده است، اثر بسیار مهمی است زیرا نتایجی که در آن کتاب به دست آمده اند بنیادهایی فراهم می اوردند برای تاملات مابعدالطبیعی بعدی دلوز درباب طبیعت قدرت، بدن، تفاوت و شباهت. دلوز و اسپینوزا، نخستین کتابی است که به بررسی نظرات فلسفی دلوز می پردازد در جاهایی که تلاش می کند فلسفه اسپینوزا را ارزیابی کند و استدلال های وی را درباب مسائلی مانند امر مطلق، فلسفه ی ذهن، معرفت شناسی و فلسفه ی اخلاق و سیاست به چالش بکشد. نویسنده اگرچه دلوز را تحسین می کند، با او سر مخالفت دارد و بر آن است که استدلال های وی نه تنها به ماتریالیسم حذفی و گونه ای سیاست هابزی می انجامند، بلکه مبهم گویی و مبهم کردن را رواج می دهند. وی ضمن مخالفت با نظریه پردازان فمینیست که مفاهیم دلوز را راهی برای نجات نظریه های فمینیستی می دانند، پیشنهاد می کند چرخش به سوی مارکسیسم و نظریه ی انتقادی بهترین راهگشای فمینیسم خواهد بود.