اثرات داربست کیتوزانی در کنار ژل رویال یا زهر زنبور عسل، در بازسازی نقیصه استخوانی بحرانی در استخوان رادیوس موش صحرایی

هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثربخشی زهر زنبور عسل (BV) و ژل رویال (RJ) در کنار داربست کیتوزانی (CS) بر روی بهبود نقیصه استخوانرادیوس در موش صحرایی بوده است. در مجموع 60 نقیصه استخوانی با طول 5 میلی متر در استخوان رادیوس 60 عدد موش صحرایی نر نژاد ویستار ایجاد شد. شش استخوان رادیوس سالم نیز از 3 موش صحرایی سالم برداشته شد که به عنوان گروه نرمال در مطالعات بیومکانیک استفاده شدند. نقیصه های استخوانی در گروه درمان نشده خالی گذاشته شدند و در گروه شاهد یا اتوگرافت با اتوگرافت، در گروه کیتوزان (CS) با کیتوزان، در گروه کیتوزان-زهر زنبور (CS-BV) با کیتوزان و محلول BV، و در گروه کیتوزان-ژل رویال (CS-RJ) با کیتوزان در کنار ژل رویال پر شدند. التیام نقایص استخوانی در روزهای صفر، 28، 42 و 56 بعد از جراحی از نظر بالینی و رادیولوژی ارزیابی شد. مطالعات بیومکانیک و هیستوپاتولوژی در روز 56 پس از عمل انجام شد. ارزیابی محل التیام در گروه اتوگرافت نسبت به گروه درمان نشده و گروه CS در روزهای 28، 42 و 56 بعد از عمل اپسیته رادیولوژی بیشتری داشت (P<0. 05). گروه های CS-BV و CS-RJ به شکل قابل توجهی نتایج رادیولوژیک بهتری از گروه های درمان نشده و CS در روز 56 پس از جراحی داشتند (P<0. 05). تراکم بافت استخوانی (DOT) و نیز تعداد اوستئوسیت ها و استئوبلاست ها در گروه های CS-RJ و CS-BV به نحو معنی داری بیش از گروه اتوگرافت و CS بود (P<0. 05). نتایج بیومکانیک گروه CS-RJ، به طور معنی داری نسبت به گروه اتوگرافت بهتر بود در حالی که ویژگی های بیومکانیک گروه CS-BV از نظر آماری با گروه اتوگرافت تفاوت معنی داری نداشت ‍ (P>0. 05). داربست ها در گروه CS پس از 56 روز همچنان در محلجراحی قابل مشاهده بودند. بین گروه های CS-RJ و CS-BV تفاوت آماری معنی داری در نتایج رادیولوژیک، DOT، بافت غضروفی و بافت فیبروزی و نیز عملکرد بیومکانیک در روزهای 42 و 56 بعد از عمل وجود نداشت. گروه های CS و درمان نشده ضعیف ترین نتایج بیومکانیک را در بین همه گروه ها نشان دادند. در مجموع می توان چنین نتیجه گرفت که هر دو راهبرد درمانی در گروه های CS-BV و CS-RJ در درمان نقایص استخوانی بزرگ و بحرانی‏‏، مناسب و سودمند هستند.