ارزیابی انواع مختلف مرگ سلولی در فولیکول های تخمدان موش نابالغ

آترزی فولیکولی پدیده ای است که منجر به تهی شدن تخمدان از تخمک و در نهایت وقوع یائسگی می گردد. مشارکت انواع مرگ سلولی در آترزی فولیکول ها در مراحل مختلف تکوینی، نیاز به بررسی گسترده دارد. در این مطالعه سه نوع مرگ برنامه ریزی شده سلولی (PCD) شامل آپوپتوز، اتوفاژی و نکروز در تخمدان موش نابالغ مورد بررسی قرار گرفت. تخمدان در این زمان محتوی همه رده های فولیکولی است و آترزی فولیکولی به وفور رخ می دهد. در این مطالعه تخمدان های موش های نابالغ در روز 21 بعد از تولد (PN) ، با کمک آزمون تانل (TUNEL) و ایمونوهیستوشیمی برایbeclin-1 (ارزیابی اتوفاژی) مورد بررسی قرار گرفتند. نکروز در تخمدان توسط ارزیابی نفوذپروپیدیوم یدید (PI) مشخص شد. درصد فولیکول های نشاندار شده با هر روش با آزمون های آماری کروسکال-والیس و من-ویتنی بررسی شد. آزمون تانل در سلول های گرانولوزای فولیکول های پره آنترال و آنترال و نه در فولیکول های بدوی و اولیه، مثبت شد. اووسیت و سلول های سوماتیک فولیکول های بدوی، اولیه، پره آنترال و آنترال از نظر بیانbeclin-1 مثبت بودند. درصد فولیکول های بدوی و اولیهPI مثبت به طور معنی داری از beclin-1مثبت بیشتر بود (هر دو P=0. 01). در مجموع نتایج به دست آمده نشان داد که هر سه روش مرگ سلولی شامل آپوپتوز، اتوفاژی و نکروز در آترزی فولیکولی نقش دارد و مشارکت هر کدام از این سه نوع مرگ سلولی به مرحله تکوینی فولیکول بستگی دارد. همچنین نشان داده شد که نکروز بیشتر در فولیکول های کوچک رخ می دهد، در حالی که در آترزی فولیکول های بزرگ هر سه نوع مرگ سلولی سهم مساوی دارند.