اثر افزودن عصاره هسته انار به جیره های دارای چربی‏، بر گوارش پذیری مواد غذایی، فلور میکروبی روده و عملکرد رشد جوجه های گوشتی

مطالعه کنونی به منظور بررسی اثر احتمالی استفاده از عصاره دانه انار در جیره های دارای چربی، بر گوارش پذیری مواد مغذی، جمعیت میکروبی روده و عملکرد جوجه های گوشتی انجام شد. در این آزمایش از تعداد 320 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (سویه راس 308) در قالب طرح کاملا تصادفی بر پایه فاکتوریل 2 × 2 × 2 با 4 تکرار و در هر تکرار 10 پرنده استفاده شد. تیمارها شامل عصاره هسته انار (0 و 2% جیره) ، آنتی اکسیدان تجاری®Nutriad (0 و 01/0% جیره) و روغن سویا (0 و 6% در جیره دوره رشد و 0 و 8% در جیرهدوره پایانی) بودند. جوجه ها از 1 تا 10 روزگی در یک گروه پرورش یافتند. در روز یازدهم سپس به صورت تصادفی 10 جوجه به هر قفس و هر تکرار اختصاص داده شدند. داده ها با رویه مدل خطی تعمیم یافته (GLM) نرم افزار SAS در سطح 5% بررسی شدند و حداقل میانگین مربعات بر اساس آزمون چند دامنه ای بررسی شد. آنتی اکسیدان تجاری باعث بهبود گوارش پذیری چربی و کاهش جمعیت لاکتوباسیلوس سکوم شد، اما عصاره هسته انار باعث بهبود گوارش پذیری چربی و افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس شد. به دلیل اثر مثبت عصاره هسته انار در جیره های دارای چربی‏، بر گوارش پذیری چربی و بهبود جمعیت لاکتوباسیلوس سکومی، می توان نتیجه گرفت که استفاده از آن در جیره های دارای چربی می تواند مفید باشد.