بررسی عوامل زمینه ساز شکاف بین دانش و شناخت در بین نمونه ای از پزشکان

گسترش علوم و فنون از سویی و رشد تفکر انتقادی از سوی دیگر همواره این سوالات را به ذهن متبادر ساخته است که چگونه گاهی دانش در قالب شعار باقی می ماند و چگونه گاهی این دانش به بخشی از رفتار درونی تبدیل می شود؟ چگونه دانش و اطلاعات فراگرفته شده در محافل رسمی و دانشگاهی به شکل عمل و رفتار مولد تبدیل می شود؟ از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی این فرآیند با رویکرد کیفی و با روش تحلیل محتوا و مصاحبه نیمه ساختار یافته با پزشکان است. نمونه ها با استفاده از نمونه گیری هدفمند و نمونه گیری نظری انتخاب شدند و تعداد نمونه ها با مصاحبه با 8 نفر از پزشکان متخصص به اشباع رسید. با تجزیه و تحلیل مصاحبه ها مقولاتی به عنوان عوامل دخیل در عدم تبدیل دانش به شناخت نزد پزشکان مطرح شدند که عبارت اند از: تامین نیازهای مالی پزشکان، تغییر نگاه افراد تحصیل کرده، گسترش و فراگیری علم آموزی در معنای سطحی، فاصله گرفتن از امور اخلاقی و معنوی، باز بودن بستر جامعه برای رشد زیاده خواهی و فردگرایی شدید، بی هویتی و سردرگمی تحصیل کرده ها از هدف فراگرفتن دانش، نبود الگوهای اخلاقی و علمی مناسب در دانشگاه. با توجه به این مقوله ها، تبدیل دانش و شناخت تنها در گرو حضور در محافل دانشگاهی و موقعیت های رسمی دانشگاهی نیست، بلکه مجموعه ای از شرایط لازم است جهت تبدیل دانش به شناخت سهیم شوند.