شناسایی ژن cdtB در میان باکتری های روده ای در بیماران مبتلا به گاستروانتریت و سندرم روده تحریک پذیر

(CDTs) Cytholethal Distinding Toxinsاز جمله توکسین های باکتریایی است که تاکنون در برخی از باکتری های گرم منفی مانند اشرشیاکولی، گونه های سالمونلا و کمپیلوباکتر شناسایی شده است. این توکسین از سه ژن مجاور هم شامل cdtA، cdtB و cdtC تشکیل شده است. زیرواحد CdtBبخش کاتالیک توکسین بوده و موجب تخریبDNA سلول میزبان می شود. علی رغم تعیین حضور ژن cdtB در میان باکتری های مختلف، نقش آن ها در بروز بیماری هایی مانند گاستروانتریت حاد و سندرم روده تحریک پذیر، به خوبی مشخص نشده است. جهت روشن شدن این ارتباط، در این مطالعه فراوانی حضور واریانت های ژنیcdtB در باکتری های مختلف بیماران مبتلا به گاستروانتریت و سندرم روده تحریک پذیر در مقایسه با افراد غیر بیمار بررسی شده است. این مطالعه بر روی نمونه مدفوع جمع آوری شده از بیماران مبتلا به گاستروانتریت و IBS و افراد سالم (گروه کنترل) انجام شد. تمامی نمونه ها تحت استخراج DNA ژنومی قرار داده شدند. حضور ژن cdtB باکتری های کمپیلوباکتر،یرسینیا انترکولیتیکا، پروویدنسیا آلکالیفاسینز، سالمونلا انتریکا و اشرشیاکولی به روش PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی بررسی گردید. در نهایت محصول های ژنی جهت تایید تعیین توالی شدند. کمپیلوباکترهای کد کننده ژن cdtB به ترتیب در 5/7 (80/5) و 6/34 (150/52) درصد افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر و گاستروانتریت شناسایی شد. هم چنین 14 درصد (100/14) بیماران با گاستروانتریت و 5 درصد (80/8) مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر حامل سالمونلاهای کدکننده cdtB بودند. هیچیک از نمونه های هر سه گروه مورد مطالعه ژن cdtB اشریشیاکولی و پروویدنسیا آلکالیفاسینز را نداشتند. بررسی توالی های ژنی حاصل هویت ژن های هدف در گونه های باکتریایی مختلف را تایید نمود. نتایج این مطالعه حاکی از حضور باکتری های پاتوژن کدکننده CDT-B در دستگاه گوارش بیماران مبتلا به IBS و گاستروانتریت بود. با توجه به حضور بالای سالمونلا و کمپیلوباکتر کد کننده یcdtB در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر، به نظر می رسد که ابتلا به این باکتری ها یکی از فاکتورهای خطر ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر-پسا عفونت در بیماران ایرانی باشد.