بررسی ارتباط بین سنتز پروتئین های P 21 و cyclin D1 و اندازه گیری پارامترهای هیستومورفومتریک بافت بیضه موش در مواجهه با آفلاتوکسینG1

در میان انواع آفلاتوکسین ها، بعد از آفلاتوکسینB1، آفلاتوکسینG1 مهم ترین نوع بوده و به میزان بسیار زیادی در غلات و حبوبات یافت شده است. آفلاتوکسین تولید وکیفیت اسپرم را پایین می آورد. این مطالعه جهت بررسی تاثیر آفلاتوکسینG1 بر روند اسپرماتوژنز، اسپرمیوژنز و اثر آن بر سنتز پروتئین هایP21 و cyclin D1 در بافت بیضه طراحی گردید. 24 سرموش سوری نر به طور تصادفی به 4 گروه (کنترل و 3 گروه آزمایشی) تقسیم شدند. گروه کنترل که فقط ml2/0 روغن ذرت به شکل داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه های آزمایشی که AFG1 را به میزان (μg20) در روزهای 7, 15 و 35 دریافت کردند. متعاقب 7، 15، 35 روز نمونه های بافت بیضه برداشته و پس ازتهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، پارامترهای هیستومورفومتریک و ایمنوهیستوشیمی پروتئین هایP21 و cyclin D1 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که قطر لوله های اسپرم ساز و ضخامت اپیتلیوم ژرمینال در گروه های آزمایشی به طور معنی دار (05/0>P) کاهش یافته که وابسته به زمان بوده است. درصد لوله های اسپرم ساز با ضرایب تمایزی، جایگزینی لوله ای و هم چنین اسپرمیوژنز منفی در موش هایی کهAFG1 را دریافت کردند، افزایش یافته بود. تزریقAFG1 در موش های گروه های آزمایشی منجر به افزایش سنتز پروتئین هایP21 و cyclin D1 گردید. مطالعه حاضر نشان داد که AFG1 با افزایش میزان سنتز پروتئینCyclin D1 و پروتئینp21 روند تقسیم سلولی را دچار اختلال کرده است که به نوبه ی خود در روند اسپرماتوژنز نیز اختلال ایجاد نمود و با کاهش ضرایب جایگزینی، تمایز و اسپرمیوژنز در بافت بیضه، در نهایت تولید و کیفیت اسپرم را کاهش داد.