مقایسه تاثیر ”درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد“ و ”آموزش تلقیح استرس“ بر استرس افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته

هدف. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر ”درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد “و” آموزش تلقیح استرس “بر استرس افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته انجام شد.
زمینه. استرس به عنوان محرک اصلی سندرم قلب شکسته محسوب می شود و درعین حال، سندرم قلب شکسته نیز باعث افزایش استرس می گردد. به نظر می رسد آماده کردن بیمار در زمینه روش های مقابله ای صحیح با استرس در جلوگیری از عود مجدد مفید باشد.
روش کار. روش پژوهش، نیمه تجربی با گروه کنترل و طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری یک ماهه بود. جامعه در دسترس شامل 62 بیمار مبتلا به سندرم قلب شکسته بود که در سال 1395 به بیمارستان توحید شهر سنندج مراجعه کرده بودند و تشخیص بالینی سندرم قلب شکسته در مورد آنان داده شده بود. با توجه به ظرفیت محدود گروه های مشاوره و درمان، از این جامعه، 30 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. ابزار سنجش در این پژوهش، مقیاس سنجش نشانگان استرس بود. مداخله های” درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد “و” آموزش تلقیح استرس“ برای هر کدام از گروه های مداخله به طور هفتگی اجرا شد. استرس هر سه گروه با استفاده از پرسشنامه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (یک ماه بعد) سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافته ها. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (65/87F=، 0001/0P≤) و آموزش تلقیح استرس (18/61F=، 0001/0P≤) هر دو، در مقایسه با گروه کنترل در کاهش نشانگان استرس موثر بودند. با وجود تاثیر هر دو مداخله، برتری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (69/66F=، 0001/0P≤) در مقایسه با آموزش تلقیح استرس (33/43F=، 0001/0P≤) در آزمون پیگیری مشخص شد.
نتیجه گیری. با توجه به نتایج این پژوهش می توان هر دو روش درمانی، به ویژه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به عنوان شیوه هایی کارآمد و موثر با قابلیت کاربرد وسیع در پیشگیری و کاهش علایم استرس و بهبود وضعیت بیماران مبتلا به سندرم قلب شکسته به کار برد.