بار اقتصادی بیماری آلزایمر در سالمندان شهر تهران

بیماری آلزایمر، شایع ترین علت زوال عقل در سالمندان می باشد که منجر به بروز اختلال در عملکرد روزانه از جمله کارکردهای اجتماعی و حرفه ای می گردد و هزینه های زیادی را بر نظام سلامت و جامعه تحمیل می کند. پژوهش حاضر با هدف تخمین بار اقتصادی بیماری آلزایمر در سالمندان شهر تهران انجام شد. این مطالعه از نوع مقطعی بود که با استفاده از رویکرد مبتنی بر شیوع و روش هزینه یابی پایین به بالا و از دیدگاه اجتماعی، به برآورد و تخمین هزینه های مستقیم و غیر مستقیم سالمندان مبتلا به آلزایمر شهر تهران در سال 1395 پرداخت. نمونه های تحقیق شامل 211 نفر از مبتلایان به آلزایمر بود که از مرکز انجمن آلزایمر ایران انتخاب شدند. داده ها به روش تمام شماری و با استفاده از فرم اطلاعاتی محقق ساخته و از طریق مصاحبه با سایر افراد خانواده تکمیل گردید. بار اقتصادی ناشی از بیماری آلزایمر در سال 1395 در تهران، 28636715 میلیون ریال برآورد گردید. 5/52 درصد هزینه ها مربوط به هزینه های مستقیم پزشکی مانند هزینه های سرپایی (0/3 درصد) ، بستری (0/3 درصد) ، آزمایش ها و اقدامات تشخیصی (5/0 درصد) ، دارو، لوازم و تجهیزات (0/7 درصد) و خدمات پرستاری و مراقبت از بیمار (0/39 درصد) بود. همچنین، 5/0 درصد هزینه ها به هزینه های مستقیم غیر پزشکی و 0/47 درصد به هزینه های غیر مستقیم اختصاص داشت. بیماری آلزایمر از مهم ترین علل وابستگی عملکردی و مراقبت های ویژه در افراد مسن می باشد که هزینه های زیاد درمانی و مراقبتی را بر سیستم سلامت و جامعه تحمیل می نماید. برای کاهش بار اقتصادی این بیماری، پیشنهاد می شود برنامه های پیشگیری مناسب و ارایه مراقبت های اثربخش در اولویت قرار گیرد و حمایت دولت از خانواده های کم درامد افزایش یابد.