بررسی نقش واسطه ای آشفتگی استنتاج در رابطه بین تجارب تجزیه ای و نشانه های وسواسی- اجباری در دانشجویان دانشگاه شاهد در سال 1396

پژوهش های اخیر نشان می دهد که در میان افراد مبتلا به اختلال وسواسی- جبری (Obsessive-compulsive disorder یا OCD) ، پتانسیلی برای گسستگی وجود دارد. رویکرد مبتنی بر استنتاج نوعی مسیر پژوهشی را در این زمینه برانگیخته است. تحقیق حاضر با هدف تعیین نقش واسطه ای آشفتگی استنتاج در رابطه بین تجارب تجزیه ای و نشانه های OCD انجام شد. در این مطالعه مقطعی، 212 نفر از دانشجویان دانشگاه شاهد شرکت نمودند. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ایانجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه بازنگری شده وسواسی- جبری (Obsessive Compulsive Inventory-Revised یا OCI-R) ، مقیاس تجارب تجزیه ای (Dissociative Experiences Scale-II یا DES-II) و نسخه بسط یافته پرسش نامه آشفتگی استنتاج (Inferential Confusion Questionnaire-Expanded Version یا ICQ-EV) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی Pearson، Regression سلسله مراتبی بر اساس روش Baron وKenny و آزمون Sobel در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. رابطه مثبت و معنی داری بین تجارب تجزیه ای، نشانه های OCD و آشفتگی استنتاج وجود داشت (010/0 > P). نتایج تحلیل Regression نشان داد که آشفتگی استنتاج در رابطه بین تجارب تجزیه ای و نشانه های OCD نقش واسطه ای را ایفا نمود (001/0 > P، 356/0 = β). نتایج به دست آمده حاکی از نقش آشفتگی استنتاج در تبیین رابطه بین تجارب تجزیه ای و نشانه های OCD است. این نتیجه می تواند شواهدی را در جهت حمایت از سودمندی به کارگیری رویکرد مبتنی بر استنتاج در درمان آن دسته از افراد مبتلا به OCD که دارای تجارب تجزیه ای هستند، فراهم سازد.