تاثیر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در آزمون عملکردی اندام تحتانی

  اندام تحتانی یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر عملکرد است و عضلات این ناحیه در عملکرد افراد نقش بسزایی ایفا می کند. عضلات اندام تحتانی نقش مهمی در حفظ کنترل وضعیت به خصوص در حرکات تک پا دارند. ناکارامدی یا ضعف این عضلات طی حرکات داینامیکی، ممکن است کنترل ناقص داینامیکی قامت را افزایش دهد. خستگی عضلانی، میزان فعالیت عضلات را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی قبل و بلافاصله بعد از خستگی بود. 20 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی در این مطالعه شرکت کردند. سطح فعالیت الکترومیوگرافی عضلات راست رانی، همسترینگ خارجی، ساقی قدامی و دو قلوی داخلی، قبل و بعد از خستگی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ارزیابی گردید. به منظور ایجاد خستگی در عضلات اندام تحتانی، از پروتکل خستگی به وسیله دستگاه بایودکس استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون Paired t در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تفاوت معنی داری بین سطح فعالیت عضلات راست رانی (020/0 = P) ، همسترینگ (001/0 > P) ، ساقی قدامی (001/0 > P) و دو قلوی داخلی (001/0 > P) قبل و بعد از خستگی وجود داشت. خستگی عضلات اندام تحتانی، اثر منفی بر میزان فعالیت عضلات اطراف مفصل زانو دارد. خستگی عضلات، احتمال آسیب پذیری مفاصل را افزایش می دهد. این نتایج را می توان در طراحی برنامه های بازتوانی و تمرینی ورزشکاران مورد توجه قرار داد تا از تغییر شاخص های بیومکانیکی راه رفتن یا آسیب جلوگیری به عمل آید.