اثر سیتاگلیپتین و ویتامین D3 بر ترشح فاکتورهای التهابی TNF-αو IL-6 در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

  دیابت یکی از شایع ترین بیماری هایی است که با مقاومت انسولینی و افزایش میزان قند خون مشخص می شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ضد التهابی احتمالی سیتاگلیپتین (Sitagliptin) و ویتامین D3 (VitD3) بر سایتوکاین های پیش التهابی IL-6 و TNF-α در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو (T2DM: Type 2 Diabetes Mellitus) انجام شد. در این مطالعه مورد- شاهدی نمونه های خون از 20 بیمار دیابتی نوع دو و 20 فرد سالم جمع آوری شدند. سلول های تک هسته ای خون محیطی به روش فایکول جدا گشته و با PHA (Phytohemagglutinin) در حضور و عدم حضور سیتاگلیپتین و ویتامین D3 به مدت چهار روز کشت داده شدند. در ادامه، سطح IL-6 و TNF-α تولیدشده توسط سلول ها به روش الایزا اندازه گیری گردید. تولید IL-6 در گروه بیماران پس از تحریک با PHA در مقایسه با افراد گروه کنترل افزایش معناداری را نشان داد (03/0P=). همچنین، سیتاگلیپتین باعث کاهش سطح IL-6 در بیماران (001/0P≤) و افراد گروه کنترل (03/0P=) در مقایسه با کشت های حاوی PHA گردید و ویتامین D3 منجر به کاهش سطح IL-6 در بیماران (001/0P≤) و گروه کنترل (02/0P=) در مقایسه با کشت های حاوی PHA شد. علاوه براین، سیتاگلیپتین به همراه ویتامین D3 باعث کاهش IL-6 در مقایسه با کشت های دارای سیتاگلیپتین یا ویتامین D3 هم در گروه بیمار (02/0P=، 002/0P=) و هم در گروه کنترل (002/0P=، 03/0P=) گردید. شایان ذکر است که سیتاگلیپتین به همراه ویتامین D3 باعث کاهش مضاعف TNF-α در مقایسه با کشت های دارای سیتاگلیپتین یا ویتامین D3 هم در گروه بیمار (04/0P=، 002/0P=) و هم در گروه کنترل (04/0P=، 03/0P=) گشت. مصرف ویتامین D3 به همراه سیتاگلیپتین، اثر ضد التهابی بیشتری در بیماران دارد و ممکن است با کاهش دوز مصرفی سیتاگلیپتین به کاهش اثرات جانبی احتمالی این دارو کمک کند.