مقایسه دو روش بیومتری التراسوند (Ultrasound) و لنستار (Lenstar) در تعیین طول محور چشم و میزان عیب انکساری پس از عمل جراحی کاتاراکت

  بیومتری به معنای اندازه گیری طول محوری چشم (Axial Length) و ضخامت ساختارهای داخل چشم است که به طور معمول برای تمام بیماران قبل از جراحی کاتاراکت انجام می شود. دقت داده های بیومتری به طور مستقیم با وضعیت انکساری پس از جراحی چشم ارتباط دارد. التراسوند (Ultrasound) و اپتیکال لنستار (Lenstar) دو روش بیومتری چشمی مورد استفاده برای تعیین قدرت لنز داخل چشمی با مزایا و معایب مخصوص به خود هستند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف مقایسه این دو روش در تعیین طول محور چشم و میزان عیب انکساری پس از عمل جراحی کاتاراکت انجام شد. در این مطالعه که به صورت توصیفی- مقطعی انجام شد، 372 بیمار مبتلا به آب مروارید به صورت تصادفی به دو گروه التراسوند و لنستار تقسیم شدند. باید خاطرنشان ساخت که در مورد 17 بیمار به دلیل بالغ و متراکم بودن (Mature & Dense) کاتاراکت، امکان بیومتری لنستار وجود نداشت؛ از این رو این افراد از مطالعه خارج شدند. از 355 بیمار باقی مانده، 186 نفر با استفاده از روش التراسوند و 169 نفر از طریق روش لنستار مورد بررسی قرار گرفتند. لازم به ذکر است که بیماران 6-4 هفته پس از جراحی به منظور تعیین عیوب انکساری بررسی شدند. در ادامه، میانگین قدر مطلق عیوب انکساری پس از عمل در دو گروه با استفاده از آزمون آماری Paired t-test مقایسه گردید. میانگین قدر مطلق عیوب انکساری قبل از عمل در گروه التراسوند 93/3±38/2 و در گروه لنستار 68/2±19/2 دیوپتر بود که بین این دو گروه از نظر عیب انکساری قبل از عمل اختلاف معناداری وجود نداشت (2/0P=). همچنین، میانگین طول محوری چشم بر حسب میلی متر در روش التراسوند 19/1±10/23 و در روش لنستار 17/1±34/23 بود که بین این دو گروه از این نظر نیز اختلاف معناداری به دست نیامد (96/0P=). از سوی دیگر، میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل در گروه التراسوند 45/0±56/0 و در گروه لنستار 38/0±51/0 دیوپتر بود. شایان ذکر است که این دو گروه از نظر میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل تفاوت معناداری نداشتند (11/0P=). نتایج نشان داد که تفاوت قابل توجهی بین دو روش بیومتری التراسوند و لنستار در تعیین طول محور چشم و میزان قدر مطلق عیوب انکساری پس از جراحی کاتاراکت وجود ندارد.