اثر عصاره آبی الکلی بارهنگ بر زخم معده ناشی از ایندومتاسین در موش صحرایی

اهداف: گیاه بارهنگ در طب سنتی برای درمان اختلالات گوارشی استفاده می شود، هدف این مطالعه تعیین اثر عصاره آبی الکلی بارهنگ بر زخم معده ناشی از ایندومتاسین بود. در این مطالعه تجربی از 72 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده گردید. در گروه های درمانی، ابتدا با گاواژ ایندومتاسین (mg/kg 35) ، زخم معده القا گردید و سپس به مدت 3 روز، به حیوانات، رانیتیدین (mg/kg 50) و دوزهای مختلف عصاره بارهنگ (mg/kg 400،800و200) گاواژ گردید. در گروه های پیشگیری، حیوانات به مدت 3 روز، رانیتیدین و دوزهای مختلف عصاره را دریافت کردند و سپس در روز چهارم برای القا زخم معده، ایندومتاسین گاواژ گردید. شش ساعت بعد، میزان زخم معده با بررسی های ماکروسکوپی و میکروسکوپی و همچنین میزان ترشح اسید معده اندازه گیری گردید. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس انجام گرفت. دوز mg/kg 200 عصاره در گروه های درمانی و تمامی دوزهای عصاره در گروه های پیشگیری ترشح اسید را بطور معنی داری کاهش دادند (0/05>p). نتایج ماکروسکوپی نشان می دهد که دوزهای مختلف عصاره در گروه های پیشگیری (0/05>p و 0/01>p). و دوزهای mg/kg 200 و mg/kg 800 عصاره در گروه های درمانی (0/05>p) باعث کاهش معنی داری در میزان شاخص زخم شدند. عصاره آبی الکلی بارهنگ با کاهش ترشح اسید معده اثر محافظت کنندگی در برابر زخم معده ناشی از ایندومتاسین دارد.