استفاده از مواد شیمیایی جهت مقابله با شکوفایی Cochlodinium polykrikoides در مزارع پرورش میگو و تاثیر احتمالی آن ها بر میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei)

به منظور تعیین بهترین شیوه مبارزه با عامل کشند قرمز (شکوفایی پلانکتونی) ، Cochlodinium polykrikoides، در تالاب های ساحلی به ویژه مزارع پرورش میگوی Litopenaeus vannamei، با اولویت حفظ سلامت و کیفیت میگوی تولیدی، تاثیر غلظت‎های 0/01، 0/05، 0/1، 0/5 و 1 میلی گرم بر لیتر از ترکیبات هیدروکسید منیزیم، پلی آلومینیم کلراید، سولفات آلومینیم، سولفات آهن، هیپوکلریت سدیم، کربنات کلسیم و نشاسته بر محیط‎ کشت این آبزی با تراکم 100 هزار سلول در لیتر و هم چنین بر میگوی Litopenaeus vannamei با تراکم 10 عدد در هر آکواریوم 20 لیتری، در طول سال های 1390-1391 در پژوهشکده میگوی کشور (بوشهر) مورد بررسی قرار گرفت. کشت Cochlodinium polykrikoides، در محیطی با شدت 2000 لوکس نور فلورسنت سفید، 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی، دمای 28 درجه سانتی گراد و شوری 30 گرم بر لیتر (ppt) ، انجام گردید. یافته های این تحقیق گویای آن است که همه موارد حتی غلظت 0/01 میلی‎گرم بر لیتر از ترکیبات فوق، سبب شکستن شکوفایی پلانکتونی و رسوب گذاری نمونه گردید. هم چنین تمامی ترکیبات فوق به جز غلظت 1 گرم بر لیتر هیپوکلریت سدیم، پس از 96 ساعت، فاقد تاثیر مستقیم بر سلامت میگو می‎باشند. با توجه به نقش نشاسته در رسوب گذاری ذرات معلق با تولید درد زنده (بیوفلاگ) و هم چنین نقش آن به عنوان یک ماده غذایی برای آبزیان، از میان ترکیبات فوق، استفاده از نشاسته در مزارع پرورشی به عنوان یک ماده مناسب برای مقابله شیمیایی با شکوفایی Cochlodinium polykrikoides پیشنهاد می گردد.