تاثیر رژیم تغذیه ای کاروتنوئیدی بر میزان رنگی شدن ماهی سیچلاید طاووسی (Aulonocara baenschi)

هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثرات رژیم غذایی مکمل شده با کاروتنوئید بر میزان رنگی شدن در ماهی زینتی سیچلاید طاووسی (Aulonocara baenschi) بود. دو نوع کاراتنوئید (استاگزانتین و بتاکاروتن) به صورت مجزا و مخلوط هر یک در دو سطح 40 و 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم غذا بر جیره تجاری اسپری شد. یک جیره بدون کاروتنوئید به عنوان جیره شاهد در نظر گرفته شد. ماهیان با میانگین وزن 4 تا 6 گرم به مدت 8 هفته روزانه دو نوبت به میزان 2 درصد وزن بدن غذادهی شدند. بعد از تغذیه با غذای مکمل شده با کاروتنوئیدها بین تیمارهای تغذیه ای از نظر میزان کاروتنوئید کل، تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05>p). نسبت نهایی بالاتر کاروتنوئید کل در تیمار تغذیه ای حاوی 100 میلی گرم آستاگزانتین و100 میلی گرم بتاکاروتن نشان داد که جیره غذایی با غلظت 100 میلی گرم از ترکیب رنگدانه های آستاگزانتین و بتاکاروتن بیش ترین درصد تجمع رنگدانه در پوست را داشته و این تیمار دارای بیش ترین رنگی شدن در بین تیمارها بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت رنگدانه ها در جیره غذایی میزان کاروتنوئید کل در پوست ماهی و رنگی شدن افزایش یافت.