ارزیابی اکولوژیکی پرورش گونه وارداتی Artemia franciscana با گونه بومی استان قم Artemia parthenogenetica در حاشیه جنوبی دریاچه نمک استان قم

اهمیت آرتمیا از دهه 1930 در صنعت آبزی پروری به عنوان غذای زنده شناخته شده است. امروزه پرورش آن یکی از اصلی ترین راه‎های دست یابی به این موجود است. از آن جایی که در تولید و پرورش آن علاوه برعوامل محیطی، نوع آرتمیا تاثیر مستقیم دارد. این پژوهش به منظور ارزیابی بوم شناسی گونه آرتمیای بومی استان قم Artemia parthenogenetica با گونه وارداتی Artemia franciscana هر کدام در 3 تیمار به شکل استخرخاکی در حاشیه دریاچه نمک قم و طی یک دوره پرورشی 180 روزه، صورت پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که سیست زایی، تولید ناپلیوس و تولید بیومس در گونه بومی، مناسب تر از نژاد وارداتی بوده و به ترتیب معادل (10± 80) کیلوگرم سیست در هر هکتار از نوع بومی قم و (5 ± 66) کیلوگرم در گونه وارداتی A. franciscana، تولید شد. مقدار (25±2800) کیلوگرم توده زنده از گونه بومی و (20± 2200) کیلوگرم از گونه A. franciscana طی دوره پرورشی به دست آمد. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد پرورش گونه‎های بومی به دلیل سازگار بودن با شرایط محیطی مقرون به صرفه بوده و درضمن ورود گونه های مهاجم را نیز مانع می گردد.