بررسی رابطه تیپ های شخصیتی با توانایی حل مساله در مدیران پرستاری، بیمارستان تامین اجتماعی شهرستان زاهدان

هریک از مدیران پرستاری دارای شخصیت خاص و ویژه خود می باشند که این تیپ شخصیتی می تواند، تاثیر زیادی بر روی نحوه برخورد آنان با مسئله داشته باشد. این تحقیق با هدف بررسی رابطه تیپ های شخصیتی با توانایی حل مسئله در مدیران پرستاری، بیمارستان تامین اجتماعی شهرستان زاهدان انجام گردید. مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-همبستگی بود که بر روی 36 نفر از مدیران پرستاری بیمارستان تامین اجتماعی شهرستان زاهدان انجام شد. نمونه گیری در این پژوهش به صورت مستمر و نمونه ها به روش در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه تیپ شخصیتی مایرز– بریگز ساخته شده در سال 1962 با روایی 90/. و پایایی 83/. و پرسشنامه حل مساله هپنر سال 1982 با روایی 88/. و پایایی 89/. بود. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش توسط نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان دادند که بیشترین فراوانی تیپ شخصیتی مربوط به تیپ های برونگرای حسی متفکر ادراکی و برونگرایی بینشی متفکر قضاوتی و کمترین فراوانی مربوط به تیپ های برونگرای بینشی احساسی ادراکی، درونگرای حسی قضاوتی و درونگرای بینشی متفکر ادراکی بود. بین توانایی حل مسئله و تیپ های شخصیتی رابطه معنی داری وجود داشت (P=0. 021) ، افرادی که تیپ شخصیتی برونگرای حسی احساسی قضاوتی داشتند، بیشترین میزان توانایی حل مسئله (9304/11±667/150) و افرادی که دارای تیپ شخصیت درونگرای حسی قضاوتی بودند، ازکمترین میزان توانایی حل مسئله (000/0±000/170) برخوردار بودند. با توجه به ارتباط بین تیپ شخصیتی و توانایی حل مساله مدیران پرستاری، نیاز به بررسی شخصیت افراد قبل از انتصاب آنها به پست مدیریتی پیشنهاد می گردد.