بررسی مناسبات امنیتی آمریکا و عربستان سعودی بر پایه ی نظریه ی نورفتارگرایی

نظریهی نورفتارگرایی مفهوم امنیت را بیش از هر چیزی وابسته به عنصر فرهنگ میداند و سازه های آیکونوگرافیک همچون تاریخ و فرهنگ را در تثبیت امنیت مهم تلقی میکند. از سوی دیگر، برجسته بودن مفهوم قدرت در این نظریه، باعث می شود تا امنیت از مفهومی چند بعدی و سلسله مراتبی برخوردار شود. بنابراین، میتوان رفتارهای امنیتی همگرایانه میان آمریکا و عربستان را که از سال 2011 بدین سو افزایش روزافزونی یافته و پس از تغییرات در ریاست جمهوری آمریکا از سال 2017 به این سو خصلتی استراتژیک یافته است را در چند بعد بررسی کرد. این ابعاد شامل بنیادهایی چون هژمونی، ایدئولوژی و فرهنگ است. بنابر پیش فرض نظریهی نورفتارگرایی، فقدان ساختارهای تثبیت شده ی فرهنگی و غلظت ایدئولوژی از زمینه های مهمی است که میتواند فقدان امنیت را در یک کشور نشان دهد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی به این دو - پرسش پاسخ داده است که رفتارهای فزایندهی امنیتی عربستان سعودی در منطقه چگونه قابل تبیین است و نیز مناسبات فزایندهی امنیتی این کشور با آمریکا بهویژه پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ، چه بازخوردهایی دارد. نتایج، نشان میدهد که مفاهیمی همچون وابستگی ایدئولوژیک، فقدان تاریخی دولت ملت، نقصان در - هویتهای نرمافزاری فرهنگی و قدرت تکلای های، رفتار فزایندهی امنیتی عربستان در محیط بیرونی را تعیین و - توجیه میکند. به سخن دیگر، عربستان سعودی با برونفکنی کاستی های ایدئولوژیک، از میدانهای منازعه در محیط بیرونی برای پر کردن گسستهای تاریخی و فرهنگی دولت ملت خود بهره میبرد. به همین دلیل، - رفتارهای امنیتی و قدرت سخت افزاری در منطقهی خلیج فارس و غرب آسیا بازتولید میشود.