بررسی اثر ضد میکروبی تاتوره (Datura stramonium) و جغجغه (Prosopis farcta) بر روی سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران

پسودوموناس آئروژینوزا، یک پاتوژن مهم بیمارستانی است که مقاومت آنتی بیوتیکی زیادی را نشان می دهد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضد میکروبی تاتوره (Datura stramonium) و جغجغه (Prosopis farcta) بر روی سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران شهرستان زابل بود. گیاهان جغجغه و تاتوره از شهرستان زابل و ایرانشهر تهیه گردید. عصاره گیری، با دستگاه روتاری انجام شد. سویه های باکتری سودوموناس آئروژینوزا، از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین شهرستان زابل بدست آمد، در نهایت حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی با روش میکرودایلوشن تعیین گردید. کمترین غلظت مهارکنندگی عصاره ی جغجغه، برابر با 12/5 بود که 6 سویه ی باکتری در این غلظت، مهار شده اند؛ در حالی که بیشترین غلظت مهارکنندگی برابر با 25 بود و بیشترین غلظت کشندگی برابر با 50 بوده است. نتایج حاصل از بررسی عصاره ی اتانولی تاتوره برابر با 12/5 نشان داد که 2 سویه، در این غلظت مهار شده اند؛ در حالی که 5 سویه ی باکتری در هیچ غلظتی از عصاره رشد نکرده اند. با توجه به نتایج به دست آمده و افزایش روز افزون مقاومت باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک های شیمیایی، پیشنهاد می شود با مطالعات بیشتر بر روی این گیاهان بتوان از ترکیبات ضد باکتریایی این گیاه در درمان باکتری ها استفاده نمود.