اثرات استفاده از گیاهان پونه و آویشن شیرازی بر خصوصیات رشد و صفات لاشه و بار میکروبی

اخیرا استفاده از گیاهان داروئی به عنوان محرک رشد، اشتهاآور، افزایش دهنده سطح ایمنی و نیز با داشتن خاصیت ضدمیکروبی، در صنعت پرورش طیور مورد توجه قرار گرفته است. به این منظور تاثیر مکمل سازی دو گیاه آویشن شیرازی و پونه بر خصوصیات رشد، وضعیت لاشه و بار میکروبی روده جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در قالب طرح کاملا تصادفی با 120 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در 4 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار 10 قطعه) انجام شد. رژیم غذایی در تیمارها عبارت از تیمار1، 2، 3 و 4 به ترتیب حاوی جیره کارگاه پرورش بدون استفاده از این گیاهان، حاوی پودر پونه به میزان 2 درصد وزن جیره، حاوی آویشن به میزان 2 درصد وزن جیره، حاوی آویشن به میزان 2 درصد وزن جیره به علاوه پونه به میزان 2 درصد وزن جیره بود. طول دوره 42 روز بود و هر هفته وزن گیری انجام شد. همچنین در پایان دوره نیز وزن کلی لاشه، وزن ران ، وزن سینه و بار میکروبی روده اندازه گیری گردیده و نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی دانکن در سطح اطمینان 95 درصد مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که در وزن کلی لاشه، وزن ران و وزن سینه در هیچ یک از گروه های مورد آزمایش تفاوت آماری معنی داری دیده نشد، اما تعداد کلی باکتری های روده در اثر استفاده از این دو مکمل به شکل معنی داری کاهش یافت (05/0>p) به طوری که بیشترین میزان بار میکروبی در گروه شاهد دیده شد. بنابراین باید گفت که استفاده از مکمل های پونه و آویشن در جوجه ها بار میکروبی را کاهش می دهد، لذا با جایگزینی آن ها می توان تولید ارگانیک و ایمن را انتظار داشت.