«حق مرگ»؛ کانون چالش اتانازی با فلسفه ی اخلاق و حقوق بشر

در واکاوی اخلاقی اتانازی، چالش بنیادی، تقابل دو دیدگاه است: تعارض حق حیات به مثابه ی یکی از آرمان های اومانیسم، با ممنوعیت نقض کرامت انسانی در اندیشه ی اخلاقی. اتانازی ناقض این کرامت است. تامل در حدود جواز دخالت انسان در حیات خویش نیازمند تحلیلی چندوجهی است که نسل های حقوق بشر را در بستر درک عمیق از فلسفه های معاصر (به ویژه پسانوگرایی، به لحاظ تقویت ریشه های اتانازی) هدایت کند.امکان سنجی قابلیت اسقاط حق حیات از دید حقوق طبیعی، وضعی و پسانوگرا، تحلیل مبانی ادله ی مخدوش موافقان اتانازی را میسر می سازد. کاوش در نسبت این مسائل با نسل چهارم حقوق بشر - «حق بر رعایت اخلاق زیستی» - حمایت از اتانازی را با چالش حذف «انسان به عنوان سرمایه ی اجتماعی» نیز مواجه می کند.این نوشتار، نگرانی ها بابت تفوق رویکرد مدیریتی - که با تخصیص گزینشی منابع درمانی به بیماران، اتانازی را رشد می دهد - دورنمای ضدبشری اتانازی را به تصویر می کشد و اذهان اخلاقی- حقوقی را به تشریک مساعی برای تحدید جهانی سازی مشروعیت اتانازی دعوت می کند.