اثر مهاری جدایه های بومی انتروکوک بر برخی از باکتری های بیماری زای غذایی

انتروکوکوس ها جزو باکتری های لاکتیکی هموفرمانتاتیو هستند و به طور معمول در شیر خام و فرآورده های آن یافت می شوند. هدف مطالعه حاضر جداسازی انترکووس ها از شیر خام و فرآورده های سنتی شیر در منطقه تبریز و مطالعه اثر مهاری گونه های انتروکوکوس بر برخی از باکتری های بیماری زای غذایی می باشد. برای این منظور 105 نمونه (15 عدد از هر یک از نمونه های شیر خام، ماست، پنیر، خامه، کره، دوغ و کشک) مورد آزمایش قرار گرفت. پس از جداسازی و شناسایی افتراقی گونه ها، 24 جدایه با در نظر گرفتن نوع نمونه و تنوع گونه ای انتروکوکوس، انتخاب شدند. با توجه به پتانسیل بیماری زایی گونه های فکالیس و فاسیوم، جدایه های این دو گونه به ترتیب از نظر وجود ژن های حدت Esp و Asa1 ارزیابی گردیدند. اثر مهاری جدایه های انتروکوکوس با استفاده از روش دولایه (Overlay)، بر 9 باکتری های مهم بیماری زای غذایی آزمایش شد. بر اساس نتایج مطالعه، 9 گونه فاسیوم، فکالیس، گالیناروم، اویوم، ماندتی، کازلیفلاووس، هایرا، ساکارولیتیکوس و رافینوسوس به دست آمدند. تمامی جدایه ها اثر مهاری بر میکروب های شاخص داشتند؛ با این توضیح که اثر مهاری در بین گونه های مختلف و هم چنین سویه های مختلف یک گونه متفاوت برآورد شد. بیشترین اثرات ضدباکتریایی مربوط به گونه های انتروکوکوس فکالیس و فاسیوم بود. ارزیابی مولکولی نشان داد از مجموع 5 جدایه انتروکوکوس فکالیس، 2 جدایه حاوی ژن حدت Esp بودند. در مورد گونه فاسیوم ژن حدت Asa1 در هیچ یک از 6 جدایه ردیابی نشد. در صورت انجام آزمایش های تکمیلی در ارتباط با اثبات ایمن بودن انتروکوکوس ها، می توان از اثر مهاری آن ها علیه باکتری های بیماری زای غذایی استفاده نمود.