مقایسه میزان دوز رسیده به قلب در درمان سرطان سینه در دو حالت تابش پروتون به روش پروتون تراپی با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو

امروزه برتری های پرتودرمانی با ذرات باردار برای درمان تومورهای سرطانی مشخص شده است. طی عبور پرتو پروتون از بافت های بدن، ذرات ثانویه ای تولید می شوند که به بافت های سالم بدن نفوذ کرده و موجب خسارت هایی می شوند. هدف از این پژوهش، محاسبه قله براگ پهن شده جهت پوشش تومور سینه و بررسی میزان دوز رسیده به اجزای مختلف قلب طی فرآیند درمان است. در این مطالعه شبیه سازی ابتدا تومور کروی به قطر یک سانتی متر در بافت سینه راست در فانتوم MIRDدر نظر گرفته و از دو سمت راست و روبه روی بدن مورد تابش پروتون قرار گرفت. دوز ناشی از پروتون و ذرات ثانویه در تومور و اجزای مختلف قلب محاسبه گردید. شبیه سازی ها با استفاده از کدMCNPX انجام شد. قله براگ پهن شده جهت پوشش تومور سینه در دو حالت تابش چشمه محاسبه شد. در تابش از روبه رو (nGy) 25/4 و از راست (nGy) 12/4 دوز ناشی از پروتون در تومور تخلیه شده است. دوز ناشی از پروتون و ذرات ثانویه در اجزای مختلف قلب برای دو حالت تابش چشمه محاسبه و مقایسه شد. محدوده انرژی نوترون ها تا حدودMeV 55 است و برای الکترون ها و فوتون ها کمتر ازMeV 20 است. اگرچه دوز ناشی از ذرات ثانویه در مقایسه با دوز پروتون بسیار کم است. در روش پروتون تراپی بخش اعظم دوز در تومور تخلیه می شود. تابش پروتون از روبه رو در مقایسه با تابش از سمت راست سبب تخلیه دوز بیشتری در تومور و و در قلب می شود.