نقش میانجی تسهیم دانش در رابطه بین رهبری اشتراکی و اثربخشی کارگروهی(مطالعه موردی: کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان لرستان)

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین رهبری اشتراکی و اثربخشیکارگروهی با توجه به نقش میانجی تسهیم دانش می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان لرستان می باشد. با توجه به عدم امکان دسترسی به کلیه اعضاء، از طریق نمونه گیری تصادفی- طبقه ای، 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد رهبری اشتراکی کارتون(2010)، تسهیم دانش هسلت(2003) و اثربخشی کارگروهی نصراصفهانی و همکاران(2013) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از مدل معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار لیزرل استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که با توجه به مقادیر شاخص های توصیفی ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش، ارتباط بین متغیرها معنادار می باشد که بیشترین میزان همبستگی بین متغیرهای رهبری اشتراکی و اثربخشیکارگروهی یافت شد. همچنین، بر اساس مدل ارایه شده می توان گفت که، رهبری اشتراکی با میزان ضریب 49/0 بر تسهیم دانش و با مقدار ضریب 68/0 بر اثربخشیکارگروهی اثر دارد. تسهیم دانش نیز با ضریب بتای 51/0 بر اثربخشیکارگروهی اثر دارد . در این راستا باید در راستای اثربخشی کارگروهی، سعی در انتشار دانش و اطلاعات در میان تمامی اعضای گروه های کاری داشت.