تاثیر یک دوره بی تحرکی اندام تحتانی بر بیان برخی ژن های درگیر در تنظیم فرآیندهای میتوکندریایی عضله ی نعلی رت های تمرین کرده و بی تمرین

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره بی تحرکی اندام تحتانی بر بیان ژن های PGC-1α، NRF1، Mfn2، PINK1 و Drp1به عنوان تنظیم گرهای اصلی کیفیت و عملکرد میتوکندریایی در عضله نعلی رت های تمرین کرده استقامتی بود. به همین منظور 15 سر رت نر اسپراگ داولی به سه گروه (کنترل، ورزش+ بی تحرکی و گروه بی تحرکی) تقسیم شدند. رت های گروه ورزش+ بی تحرکی طی 12 هفته و هر هفته 5 جلسه بر روی تردمیل دویدند. اندام تحتانی حیوانات برای 7 روز با روش قالب گیری بی تحرک شد. عضله ی نعلی استخراج و میزان بیان ژن های موردنظر به روش RT-PCR اندازه گیری گردید. جهت تعیین تفاوت ها از روش آنوای یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0≥α استفاده شد. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR.SUMS.REC.1396.S444 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز رسیده است. نتایج نشان داد که بی تحرکی در هر دو گروه بی تحرکی و ورزش + بی تحرکی نسبت به گروه کنترل موجب کاهش بیان ژن های PGC-1α (001/0p= و 045/0p=)، NRF1 (001/0p= و 006/0p=)، Mfn2 (001/0p= و 001/0p=) و افزایش PINK1 (001/0p= و 001/0p=) می شود، اما بیان ژن Drp1 تغییر معناداری نداشت (069/0p= و 223/0p=). هم چنین بررسی ها مشخص کرد که در گروه ورزش + بی تحرکی، کاهش بیان PGC-1α (013/0p=)، NRF1 (001/0p=) و Mfn2 (001/0p=) کمتر از گروه بی تحرکی بود. هم چنین افزایش بیان PINK1 نیز کمتر از گروه بی تحرکی بود (001/0p=). این مطالعه نشان می دهد تمرین استقامتی اثر محافظتی بر کیفیت میتوکندریایی در دوره بی تحرکی دارد، اما نمی تواند از بروز نقص میتوکندریایی جلوگیری کند.