نقش الگوی های ارتباطی خانواده در پیش بینی مهارت های فراشناختی دانش آموزان با اختلال یادگیری ویژه

هدف پژوهش حاضر پیش‏بینی مهارت‏های فراشناختی (برنامه‏ریزی، مرور ذهنی، کنترل و نظارت، ارزشیابی و سازمان دهی) براساس الگوهای ارتباطی خانواده در دانش آموزان بااختلال یادگیری ویژه است. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. شرکت‏کنندگان پژوهش 83 نفر از دانش‎آموزان بااختلال یادگیری ویژه شهر شیراز بودند که به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده و پرسشنامه مهارت‏های فراشناختی برای سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. برای تحلیل داده‏ها روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به روش هم زمان به کار گرفته شد. یافته ها نشان داد بین جهت‎گیری گفت‎وشنود با مهارت برنامه‏ریزی همبستگی منفی و معنادار وجود داشته (0٫05>p) و بین جهت‎گیری گفت‏وشنود با مهارت‏های مرور ذهنی و کنترل و نظارت و ارزشیابی ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد (0٫01>p). همچنین، مشخص شد جهت‏گیری همنوایی فقط با مهارت سازمان دهی ارتباط مثبت و معناداری دارد (0٫01>p). یافته ها نشان داد مهارت‏های مرورذهنی و کنترل و نظارت و ارزشیابی ازطریق جهت‏گیری گفت‎وشنود به صورت مثبت و معنادار (0٫001>p) و درمقابل، برنامه‏ریزی به صورت منفی و معنادار براساس جهت‏گیری گفت‎وشنود پیش‏بینی شد (0٫01>p). همچنین مشخص شد جهت‎گیری همنوایی نیز فقط قادر است مهارت‎ سازمان دهی را به طور مثبت و معنادار پیش‏بینی کند (0٫001>p). می توان نتیجه گرفت خانواده‏های دانش آموزان بااختلال یادگیری ویژه در بسیاری از زمینه‏ها باید به کودکان دارای اختلال شان آزادی داده و با گفت وگو به حل مشکلات و تعارض ها بپردازند. در مواقع محدودی نیز ازطریق جهت‎گیری همنوایی، کودکان بااختلال یادگیری ویژه شان را مدیریت کنند.